jest to podejście psychoterapeutyczne zaliczane do III Fali terapii poznawczo behawioralnej stworzone przez Stevena C. Hayesa, Kellyego G. Wilsona i Kirka Strosahla
Terapia akceptacji i zaangażowania (Acceptance and Commitment Therapy “ACT”) jest to podejście psychoterapeutyczne zaliczane do III Fali terapii poznawczo behawioralnej stworzone przez Stevena C. Hayesa, Kellyego G. Wilsona i Kirka Strosahla. Poprawa funkcjonowania pacjenta zachodzi dzięki temu, że strategie terapeutyczne umożliwiają mu zaangażowanie się w pełni we własne życie, które polega na podjęciu działań zgodnych z wyznawanymi wartościami.
Celem nadrzednym terapii ACT nie jest zmiana “niewygodnych” dla nas myśli, lecz gotowość na ich akceptację. W klasycznej terapii poznawczo behawioralnej nie mówi się też tak wiele na temat naszych życiowych wartości i celów jak w terapii ACT, a to one w terapii ACT są naszym azymutem i mediatorem zmian.
Nadrzędnym celem terapeutycznym, jest zwiększenie psychologicznej elastyczności pacjenta. Psychologiczna elastyczność to zdolność świadomego doświadczania „tu i teraz” oraz działania zgodnie z osobistymi wartościami, niezależnie od tego czy bieżące doświadczenia – myśli, emocje, doznania cielesne są przyjemne czy przykre. Psychologiczna elastyczność jest nie tylko celem terapeutycznym, ale też mediatorem zmiany zachodzącej w terapii oraz podstawą zdrowia psychicznego. Elastyczność ta polega na byciu gotowym na akceptację trudnych dla nas myśli i emocji i mimo ich obecności dążeniu do wyznaczonych sobie wartości. Terapeuta ACT korzysta z wielu technik by oddziaływać na poszczególne procesy i zwiększać poziom elastyczności psychologicznej u pacjenta. Często stosowanymi technikami są metafory, ćwiczenia mindfulness i doświadczenia.
Tak, może być prowadzona w tej grupie pacjentów. Jednakże przez to, że praca w tym nurcie wymaga zangażowania procesów kognitywnych dziecka, a one w wystarczjącym stopniu dojrzewają około 11-12 roku życia, jest odpowiednią forma terapii raczej dla adolescentów.
Stworzono model tej terapii specjalnie dostosowany do potrzeb i etapu rozwojowego, na ktrórym znajduje się młodzież. Nosi on nazwe DNA-V i jest modelem przyjaznym i bardziej zrozumiałym dla osób młodych, niż model stosowany u dorosłych.
Ze wzgeldu na to, że jest to stosunkowo nowy nurt wsród terapii III fali, bardzo dużo badań nad skutecznością tej terapii nadal trwa.
W pracach naukowych potwierdzono skuteczność ACT w:
Zaburzeniach lekowych
Zaburzeniach depresycjnych
Zespole stresu pourazowegp
Zaburzeniach ze spektrum autyzmu
Co ciekawe, terapia ta doskonale sie też sprawdza u rodziców dzieci i młodzieży, które doświadczają różnego rodzaju problemów natury psychicznej. Pomaga rodzicom być otwartym na akceptację trudności związanych z dzieckiem i jednocześnie jest narzędziem za sprawą, którego rodzice nie zapominają o dążeniu do postawionych sobie własnych celów.
Terapia ACT jest rózwnież szeroko stosowana w prewencji zdrowia psychicznego u dzieci i młodzieży. Istnieje wiele badań potwierdzających skuteczność ACT w dbaniu o zdrowy trybu życia i wykształcaniu wartosci z nim związanych.